Ik loop even langs de Tsuyado van tempel 66, en hij ziet er verdomd goed uit. Het enige is, dat het pas half vier is. Veel te vroeg om al te stoppen voor vandaag. Ik wil nog een uur of twee doorgaan.
Vanmorgen begon het met flink wat regen en besloot om dus niet door het bos via tempel 65 te gaan. Deze heb ik immers vorig jaar al bezocht en kon zodoende een omtrekkende beweging maken, zodat ik later weer op de route aan kon sluiten. Hierna kwam de moeilijkste beslissing van de dag. Ga ik voor de oude route of via de, tegenwoordig meer gangbare, via de tunnel. Aangezien er twaalfhonderd jaar geleden ook geen tunnels Door deze  erg liepen is mijn beslissing gemaakt. Het nadeel is alleen wel, dat het 2 Km langer is en via een slecht begaanbaar modderpad dat behoorlijk steil omhoog gaat.
Na een keer verkeerd gelopen te zijn en bij een boer aan de deur de weg gevraagd te hebben, was het een fantastisch plaatje.
Niet dat het uitzicht zo mooi was, want ik liep midden in de wolken, maar de mist in het bos gaf me het idee dat er elk moment een paar elfjes voorbij zouden kunnen komen vliegen. De Unpenji tempel was een prachtig gelegen tempel maar door de wolken bijna niet te ontwaren. Het pad tussen de main hall en de Daishi hall was daarintegen zeer fotogeniek  door de mist.
Het pad naar beneden is flink stijl. De ruim 800 stijgingsmeters moet ik merendeels ook weer naar beneden, maar dan in 5 Km!!! Het begin stuk is geen probleem. Langs het pad staan 1000 manshoge beelden van de verschillende goden e.d.. Hierna word het elke 100 meter zwaarder. Na verloop van tijd kom ik op een open plek waar de zon door de wolken prikt. Ik rust wat uit op een bankje om mijn benen wat rust te geven aangezien mijn knieën begonnen te trillen van de druk.
Twee collega henro's komen langs, en wat uitgerust besluit ik niet al te ver achter ze aan te lopen om te kijken waar die gaan overnachten.
Aan het einde van de bosafdaling staan de heren me al op te wachten. Ze spreken beide geen Engels maar mijn Japans is goed genoeg om te begrijpen dat ze willen weten waar ik overnacht. Ik weet het nog niet aangezien ik het idee had om in de Tsuyado bij tempel 65 te slapen. Nu moet ik dus wat anders bedenken omdat ik tempel 65 allang voorbij ben. De jongste van de twee verteld me dat hij in de Minshuku overnacht, welke ik als alternatief in mijn hoofd had. Ik zeg hem dat ik met hem mee loop om te vragen of er nog plek in de herberg is.
Plek genoeg alleen kan ik geen avondeten krijgen aangezien de kok al bijna klaar is en ze hier alles vers en per persoon halen. Ik zie het niet zitten om verder te lopen en ga ik akkoord met alleen een ontbijt morgenochtend. Ik verlang naar bed, bad en brood! Ik heb nog wat koekjes en nootjes en daar red ik het wel mee. Als ik na het baden in mijn kamer zit wordt er geklopt.  De mevrouw van de Minshuku heeft nog wat eten voor me gemaakt en het smaakt me heerlijk.